Zwerfinator Dirk Groot geeft plastic geschiedenisles

Voor de plastic-geschiedenisles van vandaag gaan we terug naar 2 april 1965. Dat plastic niet afbreekt in de natuur en dat dat problemen oplevert wist men al. De mensen lieten het toen ook gewoon achter.

Als oplossing bedacht men een bacterie die mee moest worden genomen in het productieproces van plastic die na een tijdje geactiveerd zou worden en het dan af zou breken.

De theorie was mooi, het werd nooit werkelijkheid. De afgelopen jaren zagen we regelmatig berichten langskomen over bacteriën, schimmels en rupsjes die plastic op zouden gaan eten. We hoorden er nooit meer iets van.

Inmiddels zijn er afbreekbare plastics die in de natuur niet afbreekbaar blijken te zijn, maar alleen in speciale composteerinstallaties. Het afbreken duurt veel langer dan gewoon afbreekbaar afval en een aparte inzamelstroom bestaat ook nog niet.

Anyway, al meer dan een halve eeuw zoeken we dus al naar afbreekbaar plastic. Je weet nooit of het alsnog wordt uitgevonden, maar verminderen, hergebruik en goeie retoursystemen (lees: statiegeld) zijn tot die tijd (en waarschijnlijk altijd) gewoon veel effectiever.